Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

an obstruction

  • 1 duritia

    duritia, ae (duritĭēs, ēi), f. [st2]1 [-] dureté, rudesse (des corps). [st2]2 [-] âpreté, saveur âpre. [st2]3 [-] vie dure, vie pénible, vie laborieuse. [st2]4 [-] dureté de coeur, insensibilité; sévérité, austérité, rigueur. [st2]5 [-] induration, resserrement, obstruction, (t. de méd.). [st2]6 [-] rigueur (en parl. des choses).
    * * *
    duritia, ae (duritĭēs, ēi), f. [st2]1 [-] dureté, rudesse (des corps). [st2]2 [-] âpreté, saveur âpre. [st2]3 [-] vie dure, vie pénible, vie laborieuse. [st2]4 [-] dureté de coeur, insensibilité; sévérité, austérité, rigueur. [st2]5 [-] induration, resserrement, obstruction, (t. de méd.). [st2]6 [-] rigueur (en parl. des choses).
    * * *
        Duritia, duritiae. Plin. Dureté.
    \
        Duritia. Terent. L'aspreté et rudesse d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > duritia

  • 2 impedītiō (inp-)

        impedītiō (inp-) ōnis, f    [impedio], a hinderance, obstruction: curarum.

    Latin-English dictionary > impedītiō (inp-)

  • 3 mora

        mora ae, f    [1 SMAR-], a delay, procrastination: comitiorum, S.: inter eas moras, S.: rerum: moram praeceptis inferre, defer: moram ad insequendum intulit, Cs.: facere dilectui, L.: facere creditoribus, put off payment: trahere, delay, V.: moliri, cause delay, V.: moram interponere, interpose delay: mora reliquorum, delay in pursuing, Cs.: morā dies extrahens, talking against time, Cs.: Nec mora ullast, quin iam uxorem ducam, I will without delay, T.: Quosque referre mora est, would take too long, O.: Parva mora est sumpsisse, he promptly took, O.: per hunc nullast mora, on his part, T.: in me mora non erit ulla, V.: Nulla mora est, I am ready, O.: sine ullā morā negotium suscipere, at once: moram certaminis hosti exemit, i. e. hastened it on, L.: Molliri morā, with delay, i. e. gradually, O.—In speech, a stop, pause: morae respirationesque.— An obstruction, hinderance, cause of delay: ne morae meis nuptiis egomet siem, hinder, T.: ne in morā illi sis, T.: magnā fluminis morā interpositā, Cs.: restituendae Romanis Capuae mora atque impedimentum es, L.: quae tantae tenuere morae? V.: Rumpe moras, V.—In the phrase, mora temporis, an interval, lapse of time: Longa fuit medii mora temporis, O.: moram temporis quaerere dum, etc., L.
    * * *
    delay, hindrance, obstacle; pause

    Latin-English dictionary > mora

  • 4 ob-mōlior

        ob-mōlior ītus, īrī, dep.,    to push before, throw up before (as a defence or obstruction): nec in promptu erat quod obmolirentur, L.: arborum truncos et saxa, Cu.—To block up, obstruct, L.

    Latin-English dictionary > ob-mōlior

  • 5 (obstāns, ntis)

       (obstāns, ntis) n    [P. of obsto], an obstruction. —Only plur: pellere obstantia, i. e. open the body, H.: obstantia silvarum amoliri, Ta.

    Latin-English dictionary > (obstāns, ntis)

  • 6 ob-strūctiō

        ob-strūctiō ōnis, f    [obstruo], an obstruction, barrier: diuturna.

    Latin-English dictionary > ob-strūctiō

  • 7 obmolior

    obmoliri, obmolitus sum V DEP
    put in the way as an obstruction; block up

    Latin-English dictionary > obmolior

  • 8 obstaculum

    obstacle, obstruction; that which stands in the way

    Latin-English dictionary > obstaculum

  • 9 obstantia

    obstruction; resistance; hindrance

    Latin-English dictionary > obstantia

  • 10 emphragma

    emphragma, ătis, n., = emphragma, a stoppage, obstruction, Veg. Vet. 2, 12 and 19 (1, 40; 47 Bip.).

    Lewis & Short latin dictionary > emphragma

  • 11 impeditio

    impĕdītĭo ( inp-), ōnis, f. [impedio], a hinderance, obstruction (rare but class.):

    sine impeditione praeterire,

    Vitr. 1, 5:

    animus in somniis liber est sensibus et omni impeditione curarum, etc.,

    Cic. Div. 1, 51, 115; Arn. 2, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > impeditio

  • 12 inpeditio

    impĕdītĭo ( inp-), ōnis, f. [impedio], a hinderance, obstruction (rare but class.):

    sine impeditione praeterire,

    Vitr. 1, 5:

    animus in somniis liber est sensibus et omni impeditione curarum, etc.,

    Cic. Div. 1, 51, 115; Arn. 2, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > inpeditio

  • 13 inritamentum

    irrītāmentum ( inr-), i, n. [id.], an incitement, incentive, provocative (not before the Aug. period, and most freq. in plur.;

    syn.: incitamentum, invitamentum, illecebra): irritamentis iras militum acuere,

    Liv. 40, 27:

    certaminum equestrium,

    id. 30, 11:

    gulae,

    Sall. J. 89, 7:

    invidiae,

    Tac. A. 3, 9:

    pacis,

    id. Agr. 20; cf.:

    belli, non pacis,

    Just. 31, 7, 9:

    opes, inritamenta malorum,

    Ov. M. 1, 140:

    Veneris languentis,

    Juv. 11, 16.—Of things, a provocation, obstruction acting as a dam:

    (fluvius) insulis inpactus, totidem incitatus inritamentis,

    Plin. 5, 9, 10, § 54.

    Lewis & Short latin dictionary > inritamentum

  • 14 irritamentum

    irrītāmentum ( inr-), i, n. [id.], an incitement, incentive, provocative (not before the Aug. period, and most freq. in plur.;

    syn.: incitamentum, invitamentum, illecebra): irritamentis iras militum acuere,

    Liv. 40, 27:

    certaminum equestrium,

    id. 30, 11:

    gulae,

    Sall. J. 89, 7:

    invidiae,

    Tac. A. 3, 9:

    pacis,

    id. Agr. 20; cf.:

    belli, non pacis,

    Just. 31, 7, 9:

    opes, inritamenta malorum,

    Ov. M. 1, 140:

    Veneris languentis,

    Juv. 11, 16.—Of things, a provocation, obstruction acting as a dam:

    (fluvius) insulis inpactus, totidem incitatus inritamentis,

    Plin. 5, 9, 10, § 54.

    Lewis & Short latin dictionary > irritamentum

  • 15 obmolior

    ob-mōlĭor, ītus, 4, v. dep. (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit., to push or throw up one thing before another (as a defence or obstruction):

    nec in promptu erat quod obmolirentur,

    Liv. 33, 5, 8:

    arborum truncos et saxa,

    Curt. 6, 6, 24.—
    II.
    Transf., to block up, obstruct:

    ad munienda et obmolienda, quae ruinis strata erant,

    Liv. 37, 32, 7; cf. id. 33, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > obmolior

  • 16 obstantia

    1.
    obstantĭa, ĭum, n., v. obsto fin. c.
    2.
    obstantĭa, ae, f. [obsto], a standing before or against, a resistance, hinderance, obstruction (only in Vitr.):

    terrae,

    Vitr. 9, 5, 4:

    aëris,

    id. 6, 1:

    umbrarum,

    id. 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > obstantia

  • 17 obstructio

    ob-structĭo, ōnis, f. [obstruo], a building before or against, a closing up by building, a blocking up.
    I.
    Lit. (post-class.):

    corporum,

    Arn. 2, 63.—
    II.
    Trop., an obstruction, a barrier:

    haec obstructio non diuturna est,

    Cic. Sest. 9, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > obstructio

  • 18 purum

    pūrus, a, um, adj. [Sanscr. root pū, purificare, lustrare; cf.: pŭtus, pŭto; whence also poinê; Lat. poena], clean, pure, i. e. free from any foreign, esp. from any contaminating admixture (syn.: illimis, liquidus).
    I.
    Lit.
    1.
    Clean, free from dirt or filth, pure, unstained, undefiled:

    purae aedes,

    Plaut. Truc. 2, 7, 6:

    et manibus puris sumite fontis aquam,

    Tib. 2, 1, 14; Hor. Epod. 17, 49; id. S. 1, 4, 68:

    vestis,

    Verg. A. 12, 169:

    ut quicquid inde haurias, purum liquidumque te haurire sentias,

    Cic. Caecin. 27, 78:

    amnis,

    Hor. Ep. 2, 2, 120:

    aqua,

    id. C. 3, 16, 29; cf. id. Ep. 1, 10, 20:

    fons,

    Prop. 3 (4), 1, 3:

    lympha,

    Sil. 7, 170:

    amphorae,

    Hor. Epod. 2, 15:

    fictilia,

    Tib. 1, 1, 30:

    torus,

    id. 1, 3, 26:

    purissima mella,

    Verg. G. 4, 163:

    aëre purior ignis,

    Ov. M. 15, 243:

    hasta,

    unstained with blood, Stat. Th. 11, 450.—
    2.
    In gen., free or clear from any admixture or obstruction: terra, cleared (from stones, bushes, etc.), Cic. Sen. 17, 59:

    sol,

    clear, bright, Hor. C. 3, 29, 45:

    orbis,

    Ov. M. 4, 348:

    caelum,

    Tib. 4, 1, 10:

    luna,

    Hor. C. 2, 5, 19:

    vesper,

    id. ib. 3, 19, 26:

    dies,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 2:

    aurum,

    refined, without dross, Plin. 33, 4, 25, § 84; 33, 6, 32, § 99:

    argentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52:

    gemma,

    Ov. M. 2, 856.— Absol.: pū-rum, i, n., a clear, bright, unclouded sky, Verg. G. 2, 364; Hor. C. 1, 34, 7.—
    B.
    Transf.
    1.
    In gen., plain, natural, naked, unadorned, unwrought, unmixed, unadulterated, unsophisticated: argentum, plain, i. e. unornamented, without figures chased upon it, Cic. Verr. 2, 4, 22, § 49; 2, 4, 23, § 52; Plin. Ep. 3, 1, 9; Juv. 9, 141; cf.:

    coronarum aliae sunt purae, aliae caelatae,

    Vitr. 7, 3; and:

    utrum lanx pura an caelata sit,

    Dig. 6, 1, 6:

    vasa,

    not pitched, Col. 12, 4, 4:

    locus,

    not built upon, vacant, Varr. L. L. 5, § 38 Müll.; Liv. 24, 14; Dig. 13, 7, 43:

    humus,

    Cic. Sen. 15, 59:

    solum,

    Liv. 1, 44 fin.:

    ager,

    Ov. F. 3, 582:

    campus,

    Verg. A. 12, 771:

    purus ab arboribus campus,

    Ov. M. 3, 709:

    hasta,

    without an iron head, Prop. 4 (5), 3, 68:

    toga,

    without purple stripes, Phaedr. 3, 10, 10:

    esse utramque sibi per se puramque necesse'st,

    unmixed, Lucr. 1, 506.—
    2.
    Cleansing, purifying:

    idem ter socios pura circumtulit undā,

    Verg. A. 6, 229:

    sulfur,

    Tib. 1, 5, 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    Pure, unspotted, spotless, chaste, undefiled, unpolluted, faultless, etc.:

    animus omni admixtione corporis liberatus, purus et integer,

    Cic. Sen. 22, 80:

    castus animus purusque,

    id. Div. 1, 53, 121:

    estne quisquam qui tibi purior esse videatur?

    id. Rosc. Com. 6, 18:

    puriora et dilucidiora,

    id. Tusc. 1, 20, 46: vita et pectore puro, Hor.S. 1,6, 64; id. Ep. 1, 2, 67: pectus purum et firmum, stainless, faultless, Enn. ap. Gell. 7, 17 (Trag. v. 340 Vahl.):

    familia,

    that has solemnized the funeral rites, Cic. Leg. 2, 22, 57:

    gladium purum ab omni caede servare,

    Sen. Ep. 24, 7:

    purae a civili sanguine manus,

    id. Suas. 6, 2:

    purus sum a peccato,

    Vulg. Prov. 20, 9:

    pectus purum ab omni sceleris contagione,

    Lact. 5, 12, 2.—Of freedom from sensual passion:

    animam puram conservare,

    Cic. Verr. 2, 3, 58, § 134:

    noctes, opp. spurcae,

    Plaut. As. 4, 1, 62; id. Poen. 1, 2, 137; Tib. 1, 3, 26; Mart. 6, 66, 5; 9, 64:

    corpus,

    Plin. Ep. 4, 11, 9.—With gen.:

    integer vitae scelerisque purus,

    Hor. C. 1, 22, 1.—Of purity of style:

    oratio Catuli sic pura est, ut Latine loqui paene solus videatur,

    Cic. de Or. 3, 8, 29; cf.: purum et candidum genus dicendi, id. Or. 16, 53:

    sermone puro atque dilucido,

    Quint. 11, 1, 53:

    sermo quam purissimus,

    id. 4, 2, 118:

    multo est tersior ac magis purus (Horatius),

    id. 10, 1, 94:

    pura et illustris brevitas,

    Cic. Brut. 75, 262:

    pura et incorrupta consuetudo dicendi,

    id. ib. 75, 261:

    pressus sermo purusque,

    Plin. Ep. 7, 9, 8.—
    B.
    In partic., in jurid. lang., unconditional, without exception, absolute; entire, complete:

    judicium purum,

    Cic. Inv. 2, 20, 60:

    pura et directa libertas,

    Dig. 40, 4, 59:

    causa,

    ib. 46, 3, 5.—
    C.
    Clear, complete, over and above:

    quid possit ad dominos puri ac reliqui provenire,

    clear gain, Cic. Verr. 2, 3, 86, § 200.—
    D.
    Relig. t. t., free from religious claims or consecration:

    purus autem locus dicitur, qui neque sacer neque sanctus est neque religiosus, sed ab omnibus huiusmodi nominibus vacare videtur,

    Dig. 11, 7, 2, § 4; cf.

    ib. § 2: quae tandem est domus ab istā suspicione religionis tam vacua atque pura,

    Cic. Har. Resp. 6, 11.—
    E.
    Not desecrated, undefiled.
    1.
    Untrodden, fresh:

    locus,

    Liv. 25, 17, 3.—
    2.
    Not defiled by a funeral or burial:

    familia,

    Cic. Leg. 2, 22, 57.—
    3.
    Free from mourning:

    dies,

    Ov. F. 2, 558.— Adv., in two forms, pūrē and (ante-class. and poet.) pūrĭ-ter ( sup. ‡ purime, acc. to Paul. ex Fest. p. 252 Müll.), purely, clearly, without spot or mixture.
    A.
    Lit.
    (α).
    Form pure:

    pure eluere vasa,

    Plaut. Aul. 2, 3, 3; cf.: pure lautum=aquā purā lavatum, Paul. ex Fest. p. 248 Müll.:

    lavare,

    Liv. 5, 22.—
    (β).
    Form puriter:

    puriter transfundere aquam in alterum dolium,

    Cato, R. R. 112:

    puriter lavit dentes,

    Cat. 39, 14.—
    b.
    Comp., brightly, clearly:

    splendens Pario marmore purius,

    Hor. C. 1, 19, 5:

    purius osculari,

    Sen. Ben. 2, 12, 2.—
    c.
    Sup.:

    quam mundissime purissimeque fiat,

    Cato, R. R. 66.—
    B.
    Trop., purely, chastely; plainly, clearly, simply.
    (α).
    Form pure:

    si forte pure velle habere dixerit,

    Plaut. As. 4, 1, 61:

    quiete et pure et eleganter acta aetas,

    Cic. Sen. 5, 13:

    pure et caste deos venerari,

    id. N. D. 1, 2, 3; Liv. 27, 37; cf.:

    radix caste pureque collecta,

    Plin. 22, 10, 12, § 27.—Of style:

    pure et emendate loqui,

    Cic. Opt. Gen. 2, 4:

    pure apparere,

    clearly, obviously, Hor. S. 1, 2, 100:

    quid pure tranquillet,

    perfectly, fully, id. Ep. 1, 18, 102.—
    (β).
    Form puriter:

    si vitam puriter egi,

    Cat. 76, 19.—
    b.
    Sup.:

    Scipio omnium aetatis suae purissime locutus,

    Gell. 2, 20, 5:

    purissime atque illustrissime aliquid describere,

    very distinctly, very clearly, id. 9, 13, 4.—
    2.
    In partic., jurid., unconditionally, simply, absolutely:

    aliquid legare,

    Dig. 8, 2, 35:

    contrahi,

    ib. 18, 2, 4; 39, 2, 22 fin.; 26, 2, 11; Gai. Inst. 1, 186.

    Lewis & Short latin dictionary > purum

  • 19 purus

    pūrus, a, um, adj. [Sanscr. root pū, purificare, lustrare; cf.: pŭtus, pŭto; whence also poinê; Lat. poena], clean, pure, i. e. free from any foreign, esp. from any contaminating admixture (syn.: illimis, liquidus).
    I.
    Lit.
    1.
    Clean, free from dirt or filth, pure, unstained, undefiled:

    purae aedes,

    Plaut. Truc. 2, 7, 6:

    et manibus puris sumite fontis aquam,

    Tib. 2, 1, 14; Hor. Epod. 17, 49; id. S. 1, 4, 68:

    vestis,

    Verg. A. 12, 169:

    ut quicquid inde haurias, purum liquidumque te haurire sentias,

    Cic. Caecin. 27, 78:

    amnis,

    Hor. Ep. 2, 2, 120:

    aqua,

    id. C. 3, 16, 29; cf. id. Ep. 1, 10, 20:

    fons,

    Prop. 3 (4), 1, 3:

    lympha,

    Sil. 7, 170:

    amphorae,

    Hor. Epod. 2, 15:

    fictilia,

    Tib. 1, 1, 30:

    torus,

    id. 1, 3, 26:

    purissima mella,

    Verg. G. 4, 163:

    aëre purior ignis,

    Ov. M. 15, 243:

    hasta,

    unstained with blood, Stat. Th. 11, 450.—
    2.
    In gen., free or clear from any admixture or obstruction: terra, cleared (from stones, bushes, etc.), Cic. Sen. 17, 59:

    sol,

    clear, bright, Hor. C. 3, 29, 45:

    orbis,

    Ov. M. 4, 348:

    caelum,

    Tib. 4, 1, 10:

    luna,

    Hor. C. 2, 5, 19:

    vesper,

    id. ib. 3, 19, 26:

    dies,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 2:

    aurum,

    refined, without dross, Plin. 33, 4, 25, § 84; 33, 6, 32, § 99:

    argentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52:

    gemma,

    Ov. M. 2, 856.— Absol.: pū-rum, i, n., a clear, bright, unclouded sky, Verg. G. 2, 364; Hor. C. 1, 34, 7.—
    B.
    Transf.
    1.
    In gen., plain, natural, naked, unadorned, unwrought, unmixed, unadulterated, unsophisticated: argentum, plain, i. e. unornamented, without figures chased upon it, Cic. Verr. 2, 4, 22, § 49; 2, 4, 23, § 52; Plin. Ep. 3, 1, 9; Juv. 9, 141; cf.:

    coronarum aliae sunt purae, aliae caelatae,

    Vitr. 7, 3; and:

    utrum lanx pura an caelata sit,

    Dig. 6, 1, 6:

    vasa,

    not pitched, Col. 12, 4, 4:

    locus,

    not built upon, vacant, Varr. L. L. 5, § 38 Müll.; Liv. 24, 14; Dig. 13, 7, 43:

    humus,

    Cic. Sen. 15, 59:

    solum,

    Liv. 1, 44 fin.:

    ager,

    Ov. F. 3, 582:

    campus,

    Verg. A. 12, 771:

    purus ab arboribus campus,

    Ov. M. 3, 709:

    hasta,

    without an iron head, Prop. 4 (5), 3, 68:

    toga,

    without purple stripes, Phaedr. 3, 10, 10:

    esse utramque sibi per se puramque necesse'st,

    unmixed, Lucr. 1, 506.—
    2.
    Cleansing, purifying:

    idem ter socios pura circumtulit undā,

    Verg. A. 6, 229:

    sulfur,

    Tib. 1, 5, 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    Pure, unspotted, spotless, chaste, undefiled, unpolluted, faultless, etc.:

    animus omni admixtione corporis liberatus, purus et integer,

    Cic. Sen. 22, 80:

    castus animus purusque,

    id. Div. 1, 53, 121:

    estne quisquam qui tibi purior esse videatur?

    id. Rosc. Com. 6, 18:

    puriora et dilucidiora,

    id. Tusc. 1, 20, 46: vita et pectore puro, Hor.S. 1,6, 64; id. Ep. 1, 2, 67: pectus purum et firmum, stainless, faultless, Enn. ap. Gell. 7, 17 (Trag. v. 340 Vahl.):

    familia,

    that has solemnized the funeral rites, Cic. Leg. 2, 22, 57:

    gladium purum ab omni caede servare,

    Sen. Ep. 24, 7:

    purae a civili sanguine manus,

    id. Suas. 6, 2:

    purus sum a peccato,

    Vulg. Prov. 20, 9:

    pectus purum ab omni sceleris contagione,

    Lact. 5, 12, 2.—Of freedom from sensual passion:

    animam puram conservare,

    Cic. Verr. 2, 3, 58, § 134:

    noctes, opp. spurcae,

    Plaut. As. 4, 1, 62; id. Poen. 1, 2, 137; Tib. 1, 3, 26; Mart. 6, 66, 5; 9, 64:

    corpus,

    Plin. Ep. 4, 11, 9.—With gen.:

    integer vitae scelerisque purus,

    Hor. C. 1, 22, 1.—Of purity of style:

    oratio Catuli sic pura est, ut Latine loqui paene solus videatur,

    Cic. de Or. 3, 8, 29; cf.: purum et candidum genus dicendi, id. Or. 16, 53:

    sermone puro atque dilucido,

    Quint. 11, 1, 53:

    sermo quam purissimus,

    id. 4, 2, 118:

    multo est tersior ac magis purus (Horatius),

    id. 10, 1, 94:

    pura et illustris brevitas,

    Cic. Brut. 75, 262:

    pura et incorrupta consuetudo dicendi,

    id. ib. 75, 261:

    pressus sermo purusque,

    Plin. Ep. 7, 9, 8.—
    B.
    In partic., in jurid. lang., unconditional, without exception, absolute; entire, complete:

    judicium purum,

    Cic. Inv. 2, 20, 60:

    pura et directa libertas,

    Dig. 40, 4, 59:

    causa,

    ib. 46, 3, 5.—
    C.
    Clear, complete, over and above:

    quid possit ad dominos puri ac reliqui provenire,

    clear gain, Cic. Verr. 2, 3, 86, § 200.—
    D.
    Relig. t. t., free from religious claims or consecration:

    purus autem locus dicitur, qui neque sacer neque sanctus est neque religiosus, sed ab omnibus huiusmodi nominibus vacare videtur,

    Dig. 11, 7, 2, § 4; cf.

    ib. § 2: quae tandem est domus ab istā suspicione religionis tam vacua atque pura,

    Cic. Har. Resp. 6, 11.—
    E.
    Not desecrated, undefiled.
    1.
    Untrodden, fresh:

    locus,

    Liv. 25, 17, 3.—
    2.
    Not defiled by a funeral or burial:

    familia,

    Cic. Leg. 2, 22, 57.—
    3.
    Free from mourning:

    dies,

    Ov. F. 2, 558.— Adv., in two forms, pūrē and (ante-class. and poet.) pūrĭ-ter ( sup. ‡ purime, acc. to Paul. ex Fest. p. 252 Müll.), purely, clearly, without spot or mixture.
    A.
    Lit.
    (α).
    Form pure:

    pure eluere vasa,

    Plaut. Aul. 2, 3, 3; cf.: pure lautum=aquā purā lavatum, Paul. ex Fest. p. 248 Müll.:

    lavare,

    Liv. 5, 22.—
    (β).
    Form puriter:

    puriter transfundere aquam in alterum dolium,

    Cato, R. R. 112:

    puriter lavit dentes,

    Cat. 39, 14.—
    b.
    Comp., brightly, clearly:

    splendens Pario marmore purius,

    Hor. C. 1, 19, 5:

    purius osculari,

    Sen. Ben. 2, 12, 2.—
    c.
    Sup.:

    quam mundissime purissimeque fiat,

    Cato, R. R. 66.—
    B.
    Trop., purely, chastely; plainly, clearly, simply.
    (α).
    Form pure:

    si forte pure velle habere dixerit,

    Plaut. As. 4, 1, 61:

    quiete et pure et eleganter acta aetas,

    Cic. Sen. 5, 13:

    pure et caste deos venerari,

    id. N. D. 1, 2, 3; Liv. 27, 37; cf.:

    radix caste pureque collecta,

    Plin. 22, 10, 12, § 27.—Of style:

    pure et emendate loqui,

    Cic. Opt. Gen. 2, 4:

    pure apparere,

    clearly, obviously, Hor. S. 1, 2, 100:

    quid pure tranquillet,

    perfectly, fully, id. Ep. 1, 18, 102.—
    (β).
    Form puriter:

    si vitam puriter egi,

    Cat. 76, 19.—
    b.
    Sup.:

    Scipio omnium aetatis suae purissime locutus,

    Gell. 2, 20, 5:

    purissime atque illustrissime aliquid describere,

    very distinctly, very clearly, id. 9, 13, 4.—
    2.
    In partic., jurid., unconditionally, simply, absolutely:

    aliquid legare,

    Dig. 8, 2, 35:

    contrahi,

    ib. 18, 2, 4; 39, 2, 22 fin.; 26, 2, 11; Gai. Inst. 1, 186.

    Lewis & Short latin dictionary > purus

См. также в других словарях:

  • obstruction — [ ɔpstryksjɔ̃ ] n. f. • 1538; lat. obstructio 1 ♦ Méd. Gêne ou obstacle à la circulation des matières solides ou liquides (dans un conduit de l organisme). ⇒ engorgement, iléus, oblitération, occlusion. Obstruction des voies respiratoires. 2 ♦… …   Encyclopédie Universelle

  • obstruction of justice — ob·struc·tion of justice /əb strək shən /: the crime or act of willfully interfering with the process of justice and law esp. by influencing, threatening, harming, or impeding a witness, potential witness, juror, or judicial or legal officer or… …   Law dictionary

  • Obstruction-Inseln — Gewässer Salomonensee Archipel Louisiade Archipel Geographische Lage …   Deutsch Wikipedia

  • Obstruction — Ob*struc tion, n. [L. obstructio.] 1. The act of obstructing, or state of being obstructed. [1913 Webster] 2. That which obstructs or impedes; an obstacle; an impediment; a hindrance. [1913 Webster] A popular assembly free from obstruction. Swift …   The Collaborative International Dictionary of English

  • obstruction — OBSTRUCTION. s. f. Bouchement des vaisseaux & des conduits par lesquels se portent les humeurs & les esprits dans tout le corps de l animal. Ces viandes causent obstruction. cela guerit les obstructions. il y a obstruction dans le mesentere, dans …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Obstruction Island (Washington) — Obstruction Island is one of the San Juan Islands in San Juan County, Washington, USA. It lies off the southeast tip of Orcas Island, between it and Blakely Island. Obstruction Island has a land area of 0.882 km² (0.3406 sq mi, or 218 acres) …   Wikipedia

  • Obstruction — (Obstructio alvi, Stuhlverhaltung, Stuhlverstopfung), mangelnde od. wenigstens gehemmte Ausleerung des Darmkothes. Die O. findet in sehr verschiedenem Grade statt u. wird durch verschiedene Ursachen bedingt, so durch entzündliche Zustände des… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Obstruction — Obstruction, lat. dtsch., Verstopfung, die verzögerte oder ganz unterbrochene Entleerung des Darmkanals. Veranlassung geben fehlerhafte Nahrung, zu reizende od. zu fade, schwer verdauliche, ferner Unterlassung des nöthigen Trinkens, sitzende… …   Herders Conversations-Lexikon

  • obstruction — I noun balk, ban, bar, barricade, barrier, block, blockade, blockage, bridle, catch, check, clog, closure, congestion, constraint, constriction, cork, curb, dam, difficulty, disallowance, embargo, embarrassment, enjoining, fence, forbiddance,… …   Law dictionary

  • obstruction to congressional action — index filibuster Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • obstruction — (n.) 1530s, from L. obstructionem (nom. obstructio) a building up, noun of action from pp. stem of obstruere block up, build up, hinder, from ob against (see OB (Cf. ob )) + struere to pile, build (see STRUCTURE (Cf. structure) (n.)) …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»